Munnikensloot, Leek

Daar ligt ze dan, in het mooie Groningen, te wachten op mij! Wat lijkt ze klein naast een groot binnenvaartschip! En wat moet het hout nodig gelakt worden! Hoe ga ik op de Anna wonen? Ineens krijg ik het even ‘benauwd.’ Word ik bang. Veel vragen schieten door mijn hoofd. Ik moet nog veel regelen. Nog meer spullen weg doen? Hoe en wat wel en wat niet? Haal ik het wel in 3 weken? Allerlei tekortgedachten maken mij aan het wankelen. Tegelijk denk ik, dit is nu precies waarom veel mensen niet durven. Doordat je vantevoren gaat bedenken wat er allemaal mis kan gaan, doe je niet waar je hart echt ligt. 

Vorig jaar, tijdens een kano dag door Delft was het nog mijn droom. Oh wat zou het gaaf zijn om op een salonboot te wonen! Nu gaat het werkelijkheid worden! Het gekke is dat als het zo dichtbij is, je er nog steeds geen voorstelling van kan maken! Over een maand is mijn leven compleet anders. En ja, dat is ook behoorlijk spannend! 

 

Maar tegelijk denk ik dat ik nooit meer terug wil. De vrijheid die ik ervoor terug krijg. De ruimte die het geeft om met weinig spullen te leven, en waarschijnlijk met steeds minder en minder. Dan kan de Anna ‘klein’ zijn, maar de mogelijkheden zijn groots!

Een rederij in Amsterdam heeft me 15.000 euro meer geboden dan ik heb betaald. Ik bedacht me dat ik haar voor 2 ton nog niet kwijt wil. De momenten die ik met de Anna ga beleven zijn goud waard! Die gaan mij doen beseffen dat ik de goede keus heb gemaakt! 

Ik ben de tocht van Leek, Groningen, naar de Dordtse Biesbosch aan het voorbereiden. Alleen die tocht al ga ik in mijn leven als 1 van mijn mooiste herinneringen meenemen. En dat is er nog maar 1! 

 

Welke gedachten er door mijn hoofd gaan kies ik zelf. Dus wat nu als ik bedenk dat het gewoon geweldig gaat worden. Dat, als ik het even niet meer weet, er mensen genoeg zijn die me willen helpen. Dat ik de Anna nooit meer ga verkopen! En dat het de beste keus wordt die ik ooit in mijn leven heb gemaakt! 

 

Met die gedachte ga ik nu verder met ontspullen!

 

ps Met dank aan Lia en Adrie, die mij deze mooie foto’s stuurden