Op een dag als je verjaardag blik je toch altijd even terug op het afgelopen jaar en kijk je vooruit naar het komende jaar. Wat een bewogen jaar was mijn 43ste! Overspannen, een relatie stuk en het overlijden van mijn moeder, na 10 jaar alzheimer. Toen ik omviel voor de klas, kwam ik bij een arbo arts, die in het eerste gesprek tegen mij zei: ‘Ja dat is de maatschappij, daar moet je maar in meegaan!’ In december vloog ik naar Lapland, eigenlijk illegaal, had niet echt toestemming op mn werk gekregen. Maar ik wist dat het goed voor me was! Reizen doet me altijd goed! Een helikopterview over je leven, nieuwe plekken ontdekken en nieuwe mensen ontmoeten, het leven weer even in perspectief zien. Ik voelde weer energie terugkomen en dat was maar goed ook, want toen mn koffers alweer klaar stonden om terug te vliegen naar Nederland, kwam het bericht van het overlijden van mijn lieve moedertje! Ik ging langlaufen voor we de bus instapten, wat was dat mooi! In mn uppie in de sneeuw mama herdenken. Natuurlijk was ik erg verdrietig! Vanuit het vliegtuig zagen we het Noorderlicht (nog een keer) De Sami gelooft dat dat van de nabestaanden komt. Niet dat ik dat geloof, maar het was zo mooi symbolisch!! Hoe verdrietig ook, het was goed zo. Alles was goed zo.
Toen ik in januari weer bij de arbo arts kwam, zei ik: ‘Ik kan kort zijn, ik stop! En wil je nooit meer tegen iemand die net is omgevallen zeggen, dat dat nu eenmaal de maatschappij is, waar je maar in mee moet gaan?!’ ‘I quit my job!!’ Hoe vaak ik dat eigenlijk al niet wilde uitroepen! En nu had ik het gedaan! Ik voelde me zoooooooo sterk!!!! Maar natuurlijk zijn er in je achterhoofd ook die alarmbellen en twijfels, maak je wel de goede keus?! Is dit wel verstandig?! Maar voor mij was alles beter dan teruggaan waar ik zat en me totaal niet serieus genomen voelen. Ik kon niet meer terug en wilde zeker niet in dat traject blijven zitten!
Ik heb mn baan ook opgezegd, omdat er een gaaf project voorbij kwam, www.duurzaamjacht.nl Duurzaam de wereld rond, zonder gebruik van brandstof! Gaaf!! Ik schreef me in voor een langer traject. Dit werd een pittige reis! 42 Dagen en 22 dagen op zee. Ik voelde me echt niet altijd vrij, zoals je je zou moeten voelen als je aan het zeilen bent. Het was hard werken, samenleven in een kleine ruimte en het was gewoon te lang op zee, met best veel pech. Nu ja, ik kan hier nog heel veel over vertellen, maar het was wel een lifechanging experience! Ik had het mooi wel geflikt! En we hebben zoveel mooie momenten beleefd, mooie gesprekken gehad! Ik heb onwijs veel geleerd, mooie mensen ontmoet en ik heb weer nieuwe paradijselijke plekken mogen zien en ontdekken. Hoe gaaf ik zeilen ook vind, ik wil ook graag weer aan land, dingen ontdekken, culturen leren kennen.
Ik vroeg me af waarom ik me zo thuis voel aan de andere kant van de wereld. Het is het buitenleven, het relaxte, het niet leven op agenda, maar gewoon per dag, zelfs per uur. Dat niet alles maar vanzelfsprekend is, bewuster leven omdat niet altijd alles zomaar te krijgen is. Zoals bv groente. En het ambacht!! Aan de andere kant van de wereld is ambacht wel belangrijk! Daar wordt het wel gewaardeerd! Dat heb ik in Nederland altijd gemist! Dat is nl waar ik goed in ben, maar ‘daar is je geld niet mee te verdienen!’
Ik ben in januari begonnen aan een jaar bij 365 dagen succesvol. Ik wilde het dit jaar niet alleen doen. Ik wilde niet meer terugkomen van mijn reizen en dan weer in een gat vallen. Weer meegaan in die maatschappij, tot ik weer genoeg geld had om te vertrekken. Ik was in Nederland steeds niet echt gelukkig. De cultuur past niet bij mijn levensstijl, bij het leven waar ik in geloof. Bij 365 dagen hoorde ik ineens dingen voorbij komen waarbij ik me thuis voelde. Precies waar ik in geloof! En wel gesteund in dat waar jouw hart ligt, zoals jij echt zelf wilt leven. Ik deed dat al, maar nu krijg je ineens steun en word je zelfs nog sterker gemaakt ipv weer aan het twijfelen gebracht. Ook in Nederland wil ik gelukkig zijn en dus ook hier doen waar mijn hart ligt. Nederland is een geweldig land en ook hier kan je anders leven dan gemiddeld. En ook hier kan je je geld verdienen met datgene wat jij het liefste doet!
En dat is precies de weg die ik aan het bewandelen ben nu. Hoe spannend ook af en toe. Door er voor open te staan, komt er ineens van alles op je pad en gaan er grote deuren open. En omdat ik het nu niet alleen hoef te doen, voel ik me keer op keer gesteund en durf ik nu echt door te zetten! Mijn 44ste jaar wordt een topjaar. Met grote doorbraken en grote keuzes, die mij verder helpen op mijn eigen pad.
Wat ik wil is ambacht weer belangrijk maken in Nederland!! Ik wil oude ambachten in een nieuw jasje steken. Met de oude technieken mooie nieuwe producten ontwerpen, die ik maak, laat maken of anderen leer maken. Reizen is nog zo’n grote passie en dat ga ik combineren. Reizen met een doel is voor mij wel altijd belangrijk. Dat doel wordt nu zoeken naar technieken en gave workshops. Waar komt jouw product vandaan, het materiaal, wie maakt het, of maak je het zelf? Door mijn zeilreizen ben ik veel bewuster gaan leven. En dat is wat ik belangrijk vind. Ik houd ook van mooie producten, maar ik wil wel weten waar ze vandaan komen, van welke materialen het gemaakt wordt en het liefst maak ik het zelf!
Ik krijg zoveel energie van deze missie, dat jullie de komende tijd mij hier kunnen volgen in mijn proces! Het wordt langzaam, steeds makkelijker om er echt in te geloven! Gewoon omdat ik kleine stappen zet, met grote gevolgen. Mijn onbegaanbare weg wordt nu al een mooi pad…….